category_news
Nieuwe inzichten in de effecten van bodemvisserij op CO2-uitstoot
In 2021 verscheen in Nature een artikel van Sala et al. getiteld “Protecting the global ocean for biodiversity food and climate”. Deze studie deed onder meer voorspellingen over de impact van bodemvisserij op de koolstofvoorraden op de zeebodem. In de media deden de auteurs vervolgens gewaagde uitspraken, zoals dat bodemvisserij meer koolstof genereert dan vliegreizen en dat minder dan 6% van de oceanen vrij zal blijven van menselijke impact. Gisteren verscheen echter een artikel van Hiddink et al. dat veel van de methodologie en resultaten van Sala et al. weerlegt. WMR-onderzoeker Justin Tiano is co-auteur van deze publicatie, die wederom in Nature verscheen.
Hiddink et al. (2023) stelt dat Sala et al. de effecten van bodemvisserij ernstig overschat. Volgens de onderzoekers zijn hun methoden en resultaten op het gebied van koolstofopslag gebrekkig en maken ze te vereenvoudigde aannames. Zo maken Sala et al. de veronderstelling dat koolstof net zo reactief is in het sediment als op het oppervlak van de zeebodem, wat volgens hen niet klopt. Ook gaan de modellen er vanuit dat koolstof niet wordt afgebroken in gebieden waar niet met sleepnetten wordt gevist. Koolstof wordt echter bijna altijd afgebroken en daarbij komt CO2 vrij, of er nu met sleepnetten wordt gevist of niet.
Uit studies van Tiano en collega’s blijkt dat wanneer je met netten over de zeebodem sleept, dit de totale afbraak van koolstof in het sediment (waardoor CO2 vrijkomt) vertraagt. Dit is het tegenovergestelde van wat Sala et al. veronderstelt in hun modellen. Ze overschatten de reactiviteit van koolstof in modder en stellen dat het hoger is dan in zand (het is eigenlijk het tegenovergestelde), wat leidt tot een nog hogere overschatting van hun resultaten.
Effecten nog onzeker
Toen Sala et al. uitkwam, was het een invloedrijk artikel. Volgens Hiddink et al. brengen mensen die voortbouwen op hun aannames onjuiste informatie naar buiten over een toch al controversieel onderwerp. Bij extrapolatie naar wereldschaal leidt dit tot grote overschattingen van de impact van bodemvisserij. Justin Tiano: “De wetenschap over de effecten van bodemvisserij op koolstof en biogeochemie is nog vrij onzeker. Zo laten sommige onderzoeken tegengestelde effecten zien van bodemvisserij op de koolstof op de zeebodem. Daarom is het nog onduidelijk of landen er goed aan doen om de bodemvisserij in te perken of zelfs te verbieden in een poging om de CO2-uitstoot te verminderen.”